Pretentious Poet

Sana mabigyan ako ng kakayahang maipakita ko sayo kung gaano ka kahalaga sa buhay ko.

Sana maibalik nalang ang dating masaya pa tayo,

sana nandito kapa at kasama kita.

Sana kahit sandali makita at makasama ka pa.

Sana totoo nalang ang lahat ng ipinaramdam mo edi hindi sana ako nagkakaganito.

Kung maibabalik ko lang sana , hindi kita bibigyan ng dahilan para makita mo yung  dahilan ng pag laho ng pag ibig mo .

Pero lahat ng SANA isang malaking ilusyon nalang pala.

Bakit ba bigla ka nalang bumitaw naiwan tuloy akong mag-isa.

Ginawa ko nang lahat pero hindi padin pala sapat.

Handa akong panindigan lahat ng ating plano kahit pa hindi ko man ito kabisado ,

plano natin biglang naglaho, na dahil ginusto mong matupad ito sa iba.

Mabigyan man lang ng sagot itong mga tanung sa isipan ko .

Edi hindi na sana ako umiiyak hanggan matapos ang tulang ito.

Wala ei, Distansya lang sumuko kana .Akala ko ba walang hanggang pero bakit ngayon bumitaw kana?

Lahat ng alaala paulit-ulit na umuulit sa isip ko, alaalang ang sabi mo walang hanggang pero bakit merong DULO?

Pwede bang may sumagot sa lahat ng bakit? Ang sabi mong walang hanggan pero bakit hanggang ngayun umuulit ang sakit.

Iniwan mo akong mag isa  , hindi mo ba alam kung gaano ako pinapatay ng mauulit dahil sa sakit na pabalik balik sa aking dibdib.

Pipilitin kong hindi na maulit, pagkakamaling nagdudulot ng sakit.

Pero lahat ng yan ay isa nalang sa mga katagang gusto ko iyong marinig.

Makikiusap ng paulit -ulit kahit sa panaginip makita kang masaya yan nalang ang aking iguguhit.

Ps: This was already written in the past (it's on my notes) so it means that's not what i feel while posting it.(hehehehe)